Extreme sporten
8 augustus 2016[row]
[col span=”2/3″]
Presentatrice Suzanne Bosman introduceert het onderwerp ‘de zorg om het steeds verder toenemen van extreme sporten’ “Marathon, Triatlon, Iron Man …… Waar zijn wij mee bezig, waar gaat dat naartoe?”
Frits Spangenberg, macro-socioloog en oprichter van Motivaction geeft een toelichting en duiding (geredigeerde tekst van het interview met een aantal feitelijke aanvullingen):
“Bloed is goed – pijn is fijn – onderkoeling is de bedoeling” vrij naar mijn personal trainer Martijn Kievit
[/col]
[col span=”1/3″]
[ux_image title=”Radio 1″ id=”2874″ image_size=”medium”]
Zondag 31 juli 2016
15:00 – 16:00
Vondel C.S.
[/col]
[col span=”1/1″]
Beluister het fragment
[/col]
[/row]
[row]
[col span=”1/1″]
[title text=”VERRUWING EN VERVREEMDING” style=”center”]
Inderdaad zien wij in onze jaarlijkse Mentaliteitsmonitor een toename van verruwing, een sterkere geweldsfascinatie, meer aandacht voor prestaties, een behoefte aan meer hiërarchie en een toenemende tolerantie. In tijden van onzekerheid willen burgers meer voor zichzelf opkomen, een duidelijke structuur en leiding zien; maar ook meer ambities nastreven, zelfredzamer zijn en ‘er moet meer kunnen’. Het receptief zijn voor externe prikkels, zoals avontuurlijke activiteiten, extreme sporten, exotische reizen en spannende producten lijkt goed te passen in de behoefte om even afgeleid te zijn van het keurslijf van de (over-) gereguleerde samenleving.
Vandaag hoorden wij op het ANP nieuws dat het aantal ongevallen in de Bouw is toegenomen. Dat kan deels worden verklaard uit bovenstaande ontwikkelingen. Installaties of apparaten zijn niet onveiliger geworden, maar door individualisering overschatten steeds meer mensen hun eigen kunnen en worden regels genegeerd. Bovendien verstaan lang niet alle bouwvakkers de Nederlandse taal. Wij hoorden deze week ook dat er dit jaar meer zwemmers in open water zijn verdronken. Veelal op locaties waar zwemmen verboden was. Regels en voorschriften worden steeds minder effectief.
Hoe moet onze overheid hiermee omgaan ? Onze overheid zit met de handen in het haar en voert een hopeloze strijd op een heel ander gebied: ‘The War on Drugs’. Terwijl een groeiende meerderheid van de bevolking inmiddels weet dat alcohol en tabak een grotere gezondheidsbedreiging vormen blijkt de overheid vastgeroest in haar heksenjacht die de criminaliteit bevordert. Het illustreert de afstand en vervreemding tussen overheid en burgers.
[/col]
[/row]
[row]
[col span=”1/1″]
[title text=”OVERLEVINGSPRIKKELS” style=”center”]
Het is nog maar relatief kort (50 – 60 jaar) dat wij om zo mogelijk alle risico’s en gevaren uit te bannen de samenleving zo sterk hebben gereguleerd dat het voor de mannen niet meer nodig is constant alert te zijn om het gebied te moeten verdedigen of op jacht te gaan om eten op de plank te krijgen. In het Midden Oosten, met name Syrië zullen weinig mensen zich bezig houden met extreme sporten. Overleven is daar een dagtaak. In onze samenleving zijn die overlevingsprikkels niet alleen weg genomen, er zijn nu zelfs teveel verbod- en gebodsborden, regels, protocollen en voorschriften. Niet te zwaar tillen, niet te lang of te hard werken, geen risico’s nemen. Pas op. Weest gewaarschuwd. Code oranje. Blijf thuis. Gevaren worden uitgebannen en prikkels tot een minimum gereduceerd anders wordt de verantwoordelijke overheid of het faciliterende bedrijf wel aansprakelijk gesteld en een indrukwekkende schadeclaim ingediend. Is dit een samenleving waarin iedereen zich prettig voelt?
[/col]
[/row]
[row]
[col span=”1/1″]
[title text=”DISCRIMINEREN NAAR VITALITEITSBEHOEFTEN” style=”center”]
Burgers hebben hun eigen opvattingen over wat zij prettig vinden, er is wel degelijk een zekere behoefte aan regulering, maar paradoxaal genoeg ook aan meer prikkels. Motivaction onderzoekt dit al vele jaren in Nederland (Mentality) en in 23 andere landen (Glocalities 26.000 interviews). Die behoefte aan prikkels verschilt per persoon. Op basis van de vele interviews is het mogelijk een segmentatie te maken, wij kunnen discrimineren tussen 5 vitaliteitsgroepen:
- Balanszoekers werken aan een vitale levensstijl met minder stress, sporten met plezier graag in de buitenlucht en zien dat ook als een geestelijke verrijking. Yoga en Mindfulness sluiten daar ook goed op aan.
- Recreatieve bewegers trekken er graag op uit om te wandelen, te fietsen of te zwemmen. Plezier in de groep gaat voor de sportieve prestaties.
- Sportkijkers zijn het minst sportief. Minder eten zou hun vitaliteit al aanzienlijk bevorderen.
- Flexsporters typeren zichzelf als impulsief en met een hang naar afwisseling. Als hun werkgever een activiteit organiseert zijn zij de eersten die intekenen.
- Prestatiegerichte socializers stellen zich ambitieuze doelen, wisselen graag af maar willen er ook goed uitzien. Sportscholen zijn hier een ideaal domein.
In de praktijk hebben de meeste mensen van ieder segment een aantal eigenschappen, maar wel met een tamelijk vaste volgorde en prioriteitenstelling. Er is nog geen statistisch herkenbare groep die groot genoeg is om de extreme sporter een plek te geven, maar dit wil zeker niet zeggen dat het niet een groeiende trend is. Met de jaarlijkse Motivaction metingen volgen wij belangstelling, sympathie en feitelijke beoefening op de voet. Een operationeel probleem hierbij is de definitie van het begrip ‘extreem’. Is een marathon extreem ? Je kunt toch altijd en op ieder moment uitstappen? Is het skiën buiten de pistes extreem? Risico’s nemen wordt vaker als ‘cool’ beoordeeld dan een intelligente analyse, maar opvattingen over risico’s zijn weer sterk aan inflatie onderhevig.
[/col]
[/row]
[row]
[col span=”1/1″]
[title text=”INTERNATIONAAL” style=”center”]
Europa neemt wat betreft extreme sporten een bescheiden plaats in. Maar in Brazilië, Turkije, Indonesië en Mexico staan extreme sporten relatief hoog op de agenda. Dit hangt samen met de grotere aanwezigheid (dan in Europa) van mensen die een ‘achievement’ levensstijl nastreven, (zij vormen de motor van de samenleving en zijn zich sterk bewust dat je met ambities en status meer bereikt). Evenals de ‘challengers’ (zij zijn de uitdagers van de samenleving, gericht op disrupties, innovaties en het zoeken van oplossingen) en de ‘creatives’ (zij zijn de inspiratoren van de samenleving). Dit is belangrijk om te weten, omdat bovengenoemde drie segmenten eerder onze handelspartners zijn dan de niet minder sympathieke traditionelen of conservatieven. ‘Achievers’, ‘Challengers’ en ‘Creatives’ spreek je nu eenmaal op een andere manier aan. Zij zijn gevoeliger voor de archetypen ‘Rebel” (zaken omgooien, disrupties toejuichen en eventueel oude structuren vernietigen); de ‘Explorer’ (zoeken naar het onbekende) en de ‘Hero’ (waar een wil is is een weg). Traditioneel ingestelde burgers overtuig je sneller met het afgeven van garanties, conservatieven met een stap-voor-stap plan. Achievers, Challengers en Creatives zijn eerder te overtuigen door aantrekkelijke, succesvolle mensen en zij worden graag aangesproken op hun zelf overtuiging, dus hun eigen kracht.
[/col]
[/row]
[row]
[col span=”1/1″]
[title text=”VENIJN IN DE STAART” style=”center”]
De samenleving verandert in rap tempo en die verschuiving kan worden getypeerd als een borderlinisering en narcistisering (meer borderline en meer narcistische eigenschappen). Steeds meer mensen hebben de neiging meer met zichzelf bezig te zijn en hun onredelijkheid en ongeduld naar anderen de vrije loop te laten. Natuurlijk is hier van alles aan te doen, maar dan zullen wij het eerst eens moeten worden of bovenstaande diagnose klopt.
[/col]
[/row]